Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.
Starosta wydał zezwolenie przedsiębiorcy na zbieranie odpadów na terenie określonej działki, wyznaczając w decyzji miejsce na utwardzony plac składowy. Firma przekroczyła warunki decyzji, tj. warunek magazynowania odpadów w sposób nieprzekraczający właściwości ich właściwego zmagazynowania. Ponieważ nie było miejsca na deponowanie odpadów na utwardzonym placu, firma rozpoczęła zwożenie odpadów poza wskazany w decyzji plac utwardzony (bezpośrednio na gruncie oraz na terenach zielonych).
W jakim zakresie ma tutaj zastosowanie art. 26 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, z późn. zm.) - dalej u.o.?
Czy w przypadku cofnięcia decyzji starosta nakazuje usunięcie odpadów z terenu całej działki, czy tylko z terenu placu utwardzonego (który był wskazany w decyzji)? Czy ma też ma nakazać usunięcie odpadów z miejsc do tego nieprzeznaczonych, tj. z miejsc nieutwardzonych (gruntu i terenów zielonych)? Czy w tym przypadku wójt powinien nakazać w decyzji usunięcie odpadów z terenów nieobjętych decyzją, a starosta z placu utwardzonego?
ODPOWIEDŹ:
Procedura opisana w art. 26 i art. 47 u.o. dotyczy uprawnień różnych organów i różnych sytuacji, mimo że w każdym z przypadków może chodzić o usunięcie odpadów z miejsca do tego nieprzeznaczonego. O ile jednak art. 26 ust. 2 u.o. upoważnia wójta do wydania decyzji nakazującej usunięcie odpadów z miejsca do tego nieprzeznaczonego, przy czym adresatem decyzji może być zarówno osoba fizyczna, jak i przedsiębiorca posiadający lub nieposiadający zezwoleń na gospodarowanie odpadami, to art. 47 u.o. dotyczy uprawnienia starosty lub marszałka województwa w zakresie podejmowania działań, gdy podmiot posiadający zezwolenie na gospodarowanie odpadami narusza warunki działalności ustalone decyzją.
W zakresie kompetencji organu, który zezwolenie wydał, jest cofnięcie zezwolenia po uprzednim wezwaniu do zaniechania naruszeń. Naruszeniem może być zarówno zmiana miejsca magazynowania odpadów bez zmiany zezwolenia określającego to miejsce, jak i zbieranie odpadów nieujętych w decyzji czy przetwarzanie większej ilości odpadów niż wskazana w decyzji. Artykuł 26 u.o. może być zastosowany przez wójta wobec przedsiębiorcy, który - gospodarując odpadami na podstawie zezwolenia - magazynuje je w miejscu do tego nieprzeznaczonym, np. na nieutwardzonym placu czy terenach zielonych zakładu. Wójt decyzji z art. 26 ust. 2 u.o. nie może wydać tylko wtedy, gdy organ wydający zezwolenie na zbieranie lub przetwarzanie odpadów zezwolenie to cofnął.
UZASADNIENIE:
W analizowanej sytuacji wójt może wydać decyzję nakazującą usunięcie odpadów z miejsca do tego nieprzeznaczonego, np. zawiadamiając o tym organ, który zezwolenie wydał, a może tylko zawiadomić organ, który decyzję wydał, o naruszaniu warunków zezwolenia. Wtedy starosta (lub marszałek województwa) wezwie posiadacza odpadów do zaniechania naruszeń - przez usunięcie odpadów magazynowanych w miejscu innym niż wyznaczone w decyzji i umieszczenie ich w miejscu ustalonym w decyzji (lub – gdy przedsiębiorca nie ma miejsca na placu składowym – pozbycia się ich, chociaż taki nakaz jest mało prawdopodobny). Jeżeli organ wydający zezwolenie wszczął już procedurę z art. 47 u.o., to wójt nie powinien wydawać decyzji, w szczególności dlatego, że decyzja taka wskazuje rodzaj naruszenia i termin jej wykonania (usunięcia odpadów z miejsca do tego nieprzeznaczonego).
Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.