Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.


Wojewoda zaskarżył do sądu administracyjnego uchwałę rady miasta w sprawie sposobu organizacji pogrzebów przez miejski ośrodek pomocy społecznej.

Chodziło o zapis, zgodnie z którym o organizację pogrzebu może wystąpić również osoba bliska zmarłego, jeśli jej dochody nie przekraczają kwoty kryterium dochodowego. Zdaniem organu nadzoru przepis ten został uchwalony bez podstawy prawnej i stanowi przekroczenie delegacji ustawowej z art. 44 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( Dz.U. z 2004 r., Nr 64, poz. 593 ze zm.).

WSA przypomniał, iż sprawienie pogrzebu jest jednym ze świadczeń niepieniężnych pomocy społecznej, a obowiązek organizacji pochówku, w tym osób bezdomnych, jest zadaniem własnym gminy.

Jednakże aktualizuje się ono dopiero gdy z prawa do pochówku zmarłego nie skorzystają krewili, małżonek ani powinowaci jak też brak osób, które dobrowolnie zobowiązały się do dokonania pochówku.

Zdaniem sądu, postanowienia ustawy o pomocy społecznej, dotyczące obowiązku organizacji pogrzebu przez gminę należy interpretować zgodnie z zasadami i celami pomocy społecznej, zwłaszcza z uwzględnieniem zasady subsydiarności, co oznacza, że na gminie ciąży obowiązek sprawienia pogrzebu tylko wtedy, gdy obowiązku tego nie może wykonać rodzina.

Brak jest zatem przepisu dającego podstawy do przyjęcia na siebie przez gminę (ośrodek pomocy społecznej) obowiązku organizacji pogrzebu, gdy wystąpi o to osoba bliska zmarłego. W sytuacji braku dostatecznych środków na organizację pogrzebu przez osobę bliską zmarłemu zastosowanie znajduje bowiem przepis art. 39 ustawy o pomocy społecznej, umożliwiający wystąpienie z wnioskiem o przyznanie zasiłku celowego na pokrycie kosztów pogrzebu – podkreślił sąd.

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 15 stycznia 2015 r., sygn. akt II SA/Go 878/14, nieprawomocny