Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.

W wyniku przeprowadzonej kontroli jednego z autobusów, organy stwierdziły, iż prowadzący go kierowca nie wydał pasażerowi wymaganego potwierdzenia wniesienia opłaty za przejazd przed rozpoczęciem kursu.

W związku z tym wszczęte zostało postępowanie z urzędu, w wyniku którego nałożono na przewoźnika karę pieniężną, w kwocie 2.000 zł za wykonywanie transportu drogowego osób z naruszeniem przepisów o wykonywaniu przewozu drogowego osób.

W skardze do sądu administracyjnego przedsiębiorca argumentował, że o ile przed 1 stycznia 2012 r. za niedopatrzenia bądź zaniedbania obowiązków przez kierowcę najczęściej był karany przedsiębiorca, to po tej dacie na mocy nowelizacji ustawy o transporcie drogowym zmieniono system nakładania kar i za niedopełnienie obowiązków, które ewidentnie spoczywają na kierowcy, karę można nałożyć właśnie na niego.


Zdaniem WSA skoro niewydaniem biletu za przejazd może być zainteresowany zarówno kierowca jak i jego pracodawca, ustawodawca przyjął, że również podmiot wykonujący przewóz będzie podlegał karze za naruszenie tego obowiązku.


Sąd zwrócił uwagę, iż naruszenie obowiązku wydania pasażerowi potwierdzenia wniesienia opłaty za przejazd jest bardzo częstym naruszeniem obowiązku wynikającego z ustawy o transporcie drogowym, a zatem takie naruszenie mogło być przewidziane przez podmiot wykonujący przewóz drogowy.

W ocenie sądu podmiot wykonujący przewóz drogowy może i jest zobowiązany do wdrożenia odpowiedniego systemu kontroli nad pracownikiem, zarówno bezpośredniego, jak i na odległość. W szczególności chodzi tu o takie działanie, jak zainstalowanie w pojeździe rejestratora wideo, a następnie poddawanie jego zapisów systematycznej analizie. Nie można również pominąć kontroli bezpośredniej, dokonywanej okresowo czy to przez innego pracownika, czy osobę zaangażowaną doraźnie.

Zastosowanie któregoś z wymienionych rozwiązań nie daje pewności, że nie dojdzie do naruszenia obowiązku, lecz praktycznie eliminuje możliwość jego wystąpienia – uznał sąd.

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Kielcach z 23 października 2014 r., sygn. akt II SA/Ke 712/14, nieprawomocny