Rada miejska przyjęła uchwałę w sprawie szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze.
Prokurator zaskarżył uchwałę do sądu administracyjnego.
Uznał bowiem, iż w uchwale rada postanowiła jedynie o sposobie wyliczania opłaty za przedmiotowe usługi, przy jednoczesnym braku wskazania bądź to kosztu jednostkowego za 1 godzinę tych usług, bądź też jakiegokolwiek innego sposobu umożliwiającego bezsporne ustalenie wysokości opłaty za 1 godzinę usługi.
WSA uznał skargę za zasadną.
W ocenie sądu rada nie określiła ceny "za 1 godzinę usług" co czyni całkowicie niemożliwym ustalenie opłaty w oparciu o zaskarżoną uchwałę.
W uchwale wskazano jedynie tabelarycznie, że wysokość owego obowiązku poniesienia opłaty stanowi proporcję wartości kryterium dochodowego i wysokości odpłatności liczonej od kosztu usług opiekuńczych.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Jednocześnie nie wskazano kosztu jednostkowego usług opiekuńczych, czy to poprzez wskazanie kosztu jednej godziny usług opiekuńczych, czy też innego sposobu umożliwiającego bezsporne ustalenie wysokości opłaty za jedną godzinę takich usług.
Co więcej, rada scedowała swe uprawnienie do ustalania wysokości ponoszonych przez świadczeniobiorcę opłat na ośrodek pomocy społecznej.
Sąd podkreślił, iż rada gminy nie może przekazać swoich własnych kompetencji do ustalania wysokości kosztu usług opiekuńczych ośrodkowi pomocy społecznej. Jest to jej własne uprawnienie, które nie może być przeniesione uchwałą rady na podmiot, który nie ma kompetencji do stanowienia prawa miejscowego.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Poznaniu z 15 czerwca 2016 r., sygn. akt IV SA/Po 213/16, nieprawomocny
