Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Spółka wniosła skargę do WSA na zarządzenie burmistrza, dotyczącego warunków rokowań i ustalenia regulaminu rokowań na najem budynku gminnego.
Spółka wyjaśniła, iż w zarządzeniu burmistrz zadecydował o przeznaczeniu w najem budynku w drodze przetargu ustnego nieograniczonego. Jednak faktycznie zawęził on krąg podmiotów biorących udział w przetargu – do podmiotów mających zawartą z NFZ umowę na udzielanie świadczeń medycznych w zakresie POZ.
Zapis taki świadczył, zdaniem spółki, o nierównym traktowaniu potencjalnych najemców i stanowi naruszenie zasady równości podmiotów.
WSA przypomniał, iż czynności podejmowane w ramach szeroko rozumianego postępowania przetargowego mają charakter cywilnoprawny i podlegają kognicji sądu powszechnego.
Dotyczy to czynności od ogłoszenia o pierwszym przetargu dotyczącym danej nieruchomości aż po zawarcie umowy i poprzedzające ją rokowania – zmierzające do oddania jej w najem.
WSA podkreślił, iż gmina rozpatrując skargę na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu nie rozstrzyga o prawach i obowiązkach strony postępowania, lecz jedynie oświadcza o nieprawidłowościach w dokonaniu czynności związanych z przeprowadzeniem przetargu.
Zatem zarządzenie burmistrza w sprawie warunków rokowań i ustalenia regulaminu rokowań na najem konkretnego budynku, nie stanowi aktu z zakresu administracji publicznej, a tym samym nie podlega kognicji sądu administracyjnego – uznał WSA.
Na podstawie:
Postanowienie WSA w Poznaniu z 17 lipca 2014 r., sygn. akt IV SA/Po 214/14, prawomocne
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.