Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Prezydent miasta wznowił postępowania administracyjne dotyczące przyznania dodatków mieszkaniowych wnioskującemu o nie małżeństwu.
Przyczyną wznowienia był fakt zatajenia przez wnioskodawców pobierania renty socjalnej. W wyniku tych postępowań prezydent uchylił wcześniejsze orzeczenia przyznające dodatki mieszkaniowe i zobowiązał małżeństwo do zwrotu nienależnie pobranego dodatku mieszkaniowego w podwójnej wysokości w łącznej kwocie 5.451,90 zł.
Małżonkowie, uznając iż decyzja jest dla nich krzywdząca, zaskarżyli ją do sądu administracyjnego. Tłumaczyli, iż z powodu zaciągniętych kredytów nie są w stanie spłacić tak dużej kwoty.
Zdaniem WSA skarga była niezasadnia.
WSA uznał, iż małżonkowie składając przez kilka lat wnioski o przyznanie dodatku mieszkaniowego i nie wykazując w składanych deklaracjach wszystkich dochodów musieli się liczyć z konsekwencjami, jakie przewidują przepisy prawa w przypadku podania nieprawdziwych danych w zakresie dochodów.
Sąd zwrócił uwagę, iż nie istnieje przepis prawa, w myśl którego pozostawanie w trudnej czy nawet bardzo trudnej sytuacji materialnej automatycznie wiąże się z umorzeniem należności publicznoprawnych przysługującym gminie czy innym jednostkom sektora finansów publicznych.
Nawet w sytuacji, gdy wnioskodawca spełnia przesłanki do umorzenia tego rodzaju należności, umorzenie ich nie jest obligatoryjne, lecz pozostaje w sferze uznania organu administracyjnego.
Umorzenie zobowiązania publicznoprawnego jest równoznaczne z wygaśnięciem tego zobowiązania czyli definitywną rezygnacją organu władzy publicznej z możliwości uzyskania środków finansowych z tego tytułu – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 4 lutego 2015 r., sygn. akt 5/14, nieprawomocny
