Jeden z mieszkańców skierował do przewodniczącego rady gminy wniosek o udostępnienie mu informacji publicznej w postaci nagrania z sesji rady.
W odpowiedzi przewodniczący poinformował wnioskodawcę, że zapis – nagranie audio z sesji rady jest tylko materiałem pomocniczym służącym pracownikowi do sporządzenia treści protokołu i nie stanowi informacji publicznej.
Mieszkaniec wniósł skargę na bezczynność organu.
WSA zwrócił uwagę, iż co do zasady dostęp do informacji publicznej z posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej następuje przez dostęp do protokołów lub stenogramów.
Natomiast materiały audiowizualne lub teleinformatyczne są źródłem informacji publicznej z tych posiedzeń jedynie w wypadku, gdy protokół nie został sporządzony i o ile materiały te w pełni rejestrują obrady.
Poza tym wypadkiem materiały te mają charakter pomocniczy i wewnętrzny, a zatem nie stanowią informacji publicznej.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
W rozpatrywanej sprawie, przewodniczący wyjaśnił, iż zgodnie z uchwałą z każdej sesji sporządza się protokół stanowiący urzędowy zapis przebiegu obrad i podejmowanych rozstrzygnięć.
Zgodnie z zapisami statutu, nie przewiduje się wykonywania nagrań jako oficjalnego sposobu utrwalania przebiegu sesji.
W związku z tym nagranie z sesji rady jest wyłącznie materiałem pomocniczym służącym pracownikowi do sporządzenia treści protokołu. To wskazuje zatem na roboczy, wewnętrzny, a nie oficjalny charakter nagrania, co oznacza, że nie posiada ono waloru nośnika informacji publicznej – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gliwicach z 21 kwietnia 2017 r., sygn. akt IV SAB/Gl 58/17, nieprawomocny
