Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.


Kto - wnioskodawca czy organ wydający decyzję - powinien określić wartość gruntu potrzebną do pomniejszenia wyliczonej należności z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolnej w myśl art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1205, z późn. zm.) – dalej u.o.g.r.l.? Sprawa dotyczy gruntu organicznego (torfu), na którym prowadzone będzie jego wydobycie.

ODPOWIEDŹ:

Osoba zainteresowana wyłączeniem gruntu z produkcji rolnej, składając wniosek, dołącza do niego bądź oświadczenie o wartości gruntu, bądź dokument potwierdzający tę wartość, np. akt notarialny przenoszący własność nieruchomości (np. w przypadku gdy umowa kupna-sprzedaży została zawarta w nieodległym terminie) lub opinię rzeczoznawcy.

UZASADNIENIE:

Oświadczenie osoby zainteresowanej obniżeniem należności za wyłączenie gruntu rolnego z produkcji rolnej może brzmieć: „oświadczam, że wartość wolnorynkowa 1a gruntu objętego niniejszym wnioskiem (ustalona według cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości w obrocie gruntami) wynosi ......................... zł”. Takie oświadczenie może być zastąpione opinią rzeczoznawcy lub aktem notarialnym, z którego wynikać będzie cena, jaką zapłacił obecny właściciel gruntu.

W tym ostatnim przypadku cena może być jednak niższa niż wartość rynkowa gruntu. Jeżeli organ kwestionuje oświadczenie wnioskodawcy lub przedstawione przez niego dokumenty, może powołać biegłego rzeczoznawcę w trybie art. 84 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.), wtedy jednak koszty związane z wydaniem opinii przez powołanego biegłego ponosi organ wydający decyzję (starosta).

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.